Amsterdam: bananen republiek?

03-02-2014 21:02

Amsterdam: bananen republiek?

 

Onderlinge afspraken zijn een logisch en onvermijdelijk gevolg van een coalitie van politieke partijen. Maar de laatste tijd wordt de Gemeenteraad wel flink door dit gedoe buitenspel gezet.

Dat coalitieafspraken tot echt smerige politieke spelletjes leiden werd recentelijk heel duidelijk. Eerst die geheime afspraak tussen VVD, PvdA en GroenLinks over de parkeertarieven om parkeergarages mogelijk te maken. Daarvan wist de gehele gemeenteraad niets, wat resulteerde in een bizar circus tijdens de laatste gemeenteraadsvergadering.

Nu blijkt ook dat de gemeenteraad niet is geïnformeerd over het bezwaar van topambtenaren tegen het vernieuwen van de zeesluis bij IJmuiden. Het Parool wijdt slechts één artikel aan deze ondemocratisch schandalen en daar blijft ‘t bij.

Hilhorst kreeg een motie van wantrouwen aan z’n broek over de kwestie met de 180 miljoen verkeerd overgemaakte toeslagen. Hij deed ‘t niet persoonlijk, maar is wel verantwoordelijk. De hele gemeenteraad houdt zich nu koest over wat Eric v.d. Burg en nu weer wethouder Ossel uitspoken. Je zou  toch een reeks moties van wantrouwen verwachten. Maar niets. Geen kik! Wat een bananenrepubliek!

Veel Amsterdammers maken zich grote zorgen over verdere lastenverzwaring die op hen afkomt. Burgerparticipatie betekent voor de overheid dat je je eigen financiële moeilijkheden moet oplossen, voor je eigen bejaarde ouders moet zorgen, op je eigen kleinkinderen moet passen. We zijn murw gedraaid door het politieke en ambtelijk stelsel dat misleidt en geheime afspraken met elkaar en met aannemers maakt.

Hoe meer je weet over de overheid, hoe meer je daar iets aan wilt doen. Maar ook: hoe minder je jezelf daartoe in staat acht. Want het is ingewikkeld, ver weg, onoplosbaar. Wij zien kennelijk ons eigen belang niet meer.  We stressen over urgentere zaken en/of we zijn te veel van ons idealisme kwijtgeraakt. Want onrecht wordt te veel en te vaak als business as usual'ervaren. Idealisme slaat dan om in cynisme.

Wat moet een kiezer hiermee? Wethouder Pieter Hilhorst lijkt de enige politicus die het belang van alle Amsterdammers voor ogen heeft. De rest is niet te vertrouwen.